Παιδί είναι σύμφωνα με το άρθρο 1 της ∆Σ∆Π κάθε άνθρωπος κάτω των 18 ετών.
Στο διάστημα των 18 ετών περνά από πολύ σημαντικές φάσεις της ζωής του από την σύλληψη και την γέννηση στην βρεφική και αργότερα στην νηπιακή και την σχολική ηλικία φτάνοντας στην ανήλικη νεότητα δηλαδή στην εφηβεία και στην ενηλικίωση. ∆εν πρόκειται απλά για έναν άνθρωπο, αλλά για ένα άνθρωπο που μεγαλώνει.
Γι’ αυτό χρειάζεται φροντίδα και όχι μόνο.
Ενας παράγοντας που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο είναι η πνευματική και ψυχολογική ανωριμότητα ενός παιδιού. ́Εχει ανάγκη από προσοχή, καθοδήγηση και επιλογές για να πλάσει την προσωπικότητά του στο ακέραιο. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο βασικός στόχος της Πολιτείας τα παιδιά είναι οι αυριανοί πολίτες όσο καλύτερα μεγαλώσουν γνωρίζοντας τις θεμελιώδεις αρχές του κράτους,τόσο καλύτερα αυτό θα λειτουργήσει στην συνέχεια.
́Ταυτόχρονα ένα παιδί δεν είναι μόνο το πιο αδύναμο αλλά συνάμα και το πιο πολύτιμο μέλος της κοινωνίας μας. Αξίζει τη μεγίστη προστασία.
Το ελληνικό δίκαιο ανηλίκων διάκρινεται ως προς τις πηγές του σε κοινές και αυτόνομες ή ιδιαίτερες.
Οι κοινές πηγές που παρέχουν ρυθμίσεις σχετικά με τις αξιόποινες πράξεις και την αντιμετώπιση των ανηλίκων που εγκληματούν, ανήκουν
- το Σύνταγμα,
- ο Ποινικός Κώδικας,
- ο Κώδικας Πολιτικής ∆ικονομίας,
- ο Κώδικας Βασικών Κανόνων για την μεταχείριση των κρατουμένων,
- οι διατάξεις αστυνομικού περιεχομένου και ειδικοί ποινικοί νόμοι.
Στις αυτόνομες ή ιδιαίτερες πηγές ανήκουν
- οι ειδικοί νόμοι
- τα διατάγματα για τη λειτουργία των δικαιωμάτων,
- τα ιδρύματα αγωγής και
- οι υπηρεσίες επιμελητών ανηλίκων.
Είναι εμφανής η απουσία ενός Κώδικα Ανηλίκων, στον οποίο συγκεκριμένα θα παρουσιάζονταν όλες οι διατάξεις που αφορούν τους ανηλίκους.
Τα δικαιώματα αυτά ανήκουν στο χώρο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του δημοσίου δικαίου. Στο δεύτερο τμήμα του Συντάγματος του 1975/1986 κατοχυρώνονται τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα όλων των πολιτών.Το μεγαλύτερο μέρος των δικαιωμάτων αυτών απευθύνεται και στα παιδιά.
Το κύριο άρθρο για την προστασίας της ανήλικης νεότητας ή όπως ρητά αναφέρεται της παιδικής ηλικίας, είναι το άρθρο 21 "η παιδική ηλικία τελεί υπό την προστασία του Κράτους.", με το οποίο δηλώνεται εμφανώς ότι το Κράτος αναλαμβάνει υπό την προστασία του την ηλικιακή αυτή ομάδα.
Ιδιαιτέρως σημαντικά είναι και διεθνή κείμενα τα οποία ρυθμίζουν το θέμα. Το σημαντικότερο απο αυτά είναι η ∆ιεθνής Σύμβαση για τα ∆ικαιώματα του Παιδιού (∆Σ∆Π).
Τα συνταγματικά δικαιώματα του παιδιού συγκαταλέγονται στο κεφάλαιο των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, το οποίο ανήκει στο δημόσιο δίκαιο. Αποτελούν ελευθερίες που κατά την συνταγματική τάξη χρήζουν της ύψιστης προστασίας (βασικό είναι το άρθρο 21 Συνταγματος). Παράλληλα, προστατεύονται και από τις ∆ιεθνείς Συμβάσεις,οι οποίες έχουν κυρωθεί με νόμο με κυριότερη τη ∆ιεθνής Σύμβαση για τα ∆ικαιώματα του παιδιού (Δ.Σ.ΔΠ.).
Τα παιδιά λόγω του νεαρού της ηλικίας είναι άξια να απολαμβάνουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία εκ μέρους του κράτους.
Η συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
Θα μας ενδιέφερε η άποψή σας για το παραπάνω κείμενο.