Το σύνδρομο της γονεϊκής αποξένωσης
Όλοι εμείς πριν γίνουμε γονείς ήμασταν παιδιά. Και αυτό που ζητούσαμε ήταν η στήριξη, η στοργή και το αγκάλιασμα των ανθρώπων που μας φέραν στην ζωή.
Μεγαλώνοντας λοιπόν και όντας οι ίδιοι γονείς θέλουμε όλ’ αυτά να τα δώσουμε στα παιδιά μας.Δυστυχώς όμως πολλές φορές τα θέλω του ενός γονιού έρχονται αντιμέτωπα με τα θέλω του άλλου με αποτέλεσμα την ψυχοσυναισθηματική φθορά, τη σύγχυση και την αποξένωση του παιδιού από την έτερη γονεϊκή φιγούρα. Έτσι δεν μπορεί το παιδί να πάρει απ΄τον γονιό αυτό που έχει να του δώσει.
Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Gardner, όλο αυτό ονομάζεται «Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης» και συμβαίνει, όταν ο ένας από τους δύο γονείς στρέφει εναντίον του άλλου το παιδί ή τα παιδιά τους.Σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται σαν «όπλο» του γονιού που έχει την επιμέλεια και αισθάνεται ως εκ τούτου πιο δυνατός να θέτει τους κανόνες και να απειλεί τον άλλον με απαγόρευση επικοινωνίας.
Για ν’ αποτραπεί η η ψυχική ανισορροπία που μπορεί να προκληθεί από την απουσία του ενός από τα δύο γονικά πρότυπα, επιβάλεται η ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονιών στην ανατροφή των παιδιών.