Πρόσφατη Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τακτική διαδικασία) υποχρεώνει την ασκούσα την επιμέλεια μητέρα, η οποία μετοίκησε σε άλλη πόλη από αυτήν που ήταν η οικογενειακή στέγη πριν το διαζύγιο, να παραδίδει η ίδια (η μητέρα) τα παιδιά Σαββατοκύριακo παρά Σαββατοκύριακο του μήνα στο σπίτι του πατέρα, αντί για την απολύτως σχεδόν μέχρι σήμερα κρατούσα άποψη στη νομολογία ο πατέρας αποκλειστικά να παραλαμβάνει τα τέκνα από το σπίτι της μητέρας, ακόμη και αν βρίσκεται σε άλλη πόλη.
Με την απόφαση αυτή διευκολύνεται σημαντικά η επικοινωνία των παιδιών με το γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια επειδή μοιράζεται το βάρος των μετακινήσεων μεταξύ των γονέων ώστε η επικοινωνία να είναι πραγματικά εφικτή, προς το συμφέρον των παιδιών.
Βεβαίως, αποτελεί ερώτημα αν προσδιορισμός του τόπου διαμονής των ανηλίκων θα έπρεπε να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα αυτού που ασκεί την επιμέλεια γιατί έτσι στην πραγματικότητα τα παιδιά χάνουν τον ένα γονέα. Ωστόσο η παραπάνω απόφαση είναι ένα βήμα για την εξισορρόπηση τουλάχιστον του βάρους της μετακίνησης αφού συχνά το κόστος και ο χρόνος του ταξιδιού που συνήθως επιβαρύνει μόνο τον ένα γονέα είναι εξοντωτικό με αποτέλεσμα να ματαιώνεται η επικοινωνία.
Ο φορέας ΓΟΝ.ΙΣ αντιμετωπίζει από καιρό το πρόβλημα αυτό των μελών του και έχει ήδη επισημάνει το ζήτημα και της επικοινωνίας και της μετοίκησης και με ικανοποίηση βλέπουμε ότι οι απόψεις μας για την ανάγκη του παιδιού να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς βρίσκουν ανταπόκριση. Ιδιαίτερα σήμερα την εποχή της οικονομικής κρίσης οι περιπτώσεις μετεγκατάστασης έχουν αυξηθεί δραματικά και συχνά μετακινούνται γονείς με ή χωρίς τα παιδιά σε πολύ μεγάλες αποστάσεις ακόμα και σε άλλο κράτος .
Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει ή και αποκλείει, είτε την επικοινωνία, είτε την ενεργό συμμετοχή και των δύο γονέων. Επίσης η μετεγκατάσταση και η απομάκρυνση του παιδιού από τον ένα γονέα του πολλές φορές γίνεται χωρίς να είναι επιθυμία του άλλου γονέα και ενώ θα ήθελε να συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή του.
Είναι ενθαρρυντικό που δικαστικές αποφάσεις αρχίζουν να αποτυπώνουν την κοινωνική επιταγή για ανατροφή των παιδιών και από τους δύο γονείς λαμβάνοντας υπόψη πρωτίστως το συμφέρον του παιδιού και δευτερευόντως το συμφέρον των γονέων ή του ενός γονέα.