Για την ελευθερία σκλαβωμένων λαών έγιναν ανά τους αιώνες εξεγέρσεις, επαναστάσεις. Η γαλλική επανάσταση έφερε στο προσκήνιο το παγκόσμιο διαχρονικό αίτημα της ισότητας, ελευθερίας και αδελφοσύνης.

Ο 19ος και ο 20ος αιώνας έφεραν πολέμους, ανακατατάξεις, ανατροπές, κατάκτηση αυτονόητων δικαιωμάτων όχι πάντα αναίμακτα.

Για τα δικαιώματα του ατόμου δημιουργήθηκαν χάρτες και διακηρύξεις. Ο 21ος αιώνας όμως έφερε οπισθοδρώμηση σε ό,τι αφορά τα ατομικά δικαιώματα και την προστασία της παιδικής ηλικίας.

Παντού ανά τον πλανήτη κυβερνά ο πόλεμος, ο φόβος μετακίνησης, η οικονομική ανασφάλεια, η ανέχεια, η λιτότητα, η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η κακοποίηση των παιδιών (οικονομικά, εργασιακά, κοινωνικά, μορφωτικά).

Προτεραιότητα όμως για εμάς τους γονείς και τα παιδιά μας, είναι η προστασία της παιδικής ηλικίας.

Και ο δρόμος για ευτυχισμένη και ισορροπημένη παιδική ηλικία περνά μέσα από την ισότητα των φύλων.

Για τους ειδικούς, ο κύκλος της ισότητας των φύλων είναι γνωστός.

Παρόλα αυτά, καλό θα ήταν να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας και, αν δεν τον γνωρίζουμε, ας ρίξουμε μια καλή ματιά. Ίσως αφυπνίσει μνήμες, ίσως κεντρίσει την περιέργεια, ίσως βοηθήσει να δούμε πιο καθαρά την κρίσιμη στιγμή που αφήνουμε τα συναισθήματα να κλιμακώνονται και να μας παρασύρουν στον κύκλο της βίας.

Σύμφωνα με το Duluth Domestic Abuse Intervention Project ο κύκλος της ισότητας στηρίζεται στους παρακάτω άξονες:

• Μη απειλητική συμπεριφορά: Διαλέγομαστε και συμπεριφερόμαστε με τρόπο που να νοιώθει ο άλλος ασφάλεια και άνεση να εκφραστεί και να φερθεί ανάλογα.

• Σεβασμός: Εφαρμόζουμε ενεργητική ακρόαση (ακούμε τον άλλο χωρίς να κάνουμε παρεμβάσεις, χωρίς επικριτική διάθεση, με συγκατάβαση και εκτιμώντας την άποψη του άλλου).

• Εμπιστοσύνη και υποστήριξη: Στηρίζουμε τις επιλογές του άλλου. Σεβόμαστε το δικαίωμα του να διατηρεί τα δικά του συναισθήματα, τους δικούς του φίλους, δραστηριότητες και απόψεις.

• Εντιμότητα και συνεργασία: Αποδεχόμαστε τις ευθύνες μας. Αναγνωρίζουμε τα λάθη μας απέναντι στον άλλο. Διαλεγόμαστε με τον άλλο ανοικτά και με ειλικρίνεια.

• Υπεύθυνος γονέας: Επιμερισμός ισομερής των γονεϊκών ευθυνών. Αποτελούμε θετικό μη βίαιο (σωματικής, ψυχολογικής ή λεκτικής) πρότυπο για τα παιδιά μας.

• Από κοινού υπεύθυνοι: Δίκαιη κατανομή υποχρεώσεων και ευθυνών μέσα από αμοιβαία συμφωνία. Από κοινού λήψη των αποφάσεων που αφορούν την οικογένεια και τα παιδιά.

• Οικονομική συνεργασία: Από κοινού λήψη των οικονομικών αποφάσεων διασφαλίζοντας ότι κανείς δεν αδικείται και επωφελούνται εξίσου και οι δύο.

• Διαπραγμάτευση και ισορροπία: Στις περιπτώσεις διαφωνίας αναζητούμε αμοιβαία ικανοποιητικές λύσεις. Είμαστε πρόθυμοι για αλλαγές και γιατί όχι και για συμβιβασμό. Συμβιβασμός δε σημαίνει υποχώρηση. Σημαίνει ειρηνική επίλυση.

        Ας μη ξεχνάμε τη ρήση μιας σπουδαίας ελληνίδας δικαστικού:

   Πόσο ακριβά κοστίζει στην πολιτεία, στους γονείς και εν τέλει στο παιδί, το κακό μεγάλωμα ενός παιδιού!

        Αποκλειστικά για το ΓΟΝ.ΙΣ 2018

         Μαίρη Γεωργιάδου                                                                                                                                                                                                                                               Εκπαιδευτικός/Μεταφράστρια/Προαγωγή ψυχικής υγείας παιδιών-εφήβων-ανάγκες της οικογένειας