(Acta Pædiatrica ISSN 0803–5253 )  (2007 The Author(s)/Journal Compilation C _ 2007 Foundation Acta Pædiatrica/Acta Pædiatrica 2008 97, pp. 153–158

Fathers’ involvement and children’s developmental outcomes: a systematic review of longitudinal studies

Anna Sarkadi 1,4 , Robert Kristiansson 2 , Frank Oberklaid3, Sven Bremberg4
1.Department of Women’s and Children’s Health, Uppsala University, Sweden
2.Centre of Clinical Research, Vasteras County, Sweden
3.Centre for Community Child Health, Royal Children’s Hospital, Melbourne, Australia
4.National Institute of Public Health, O¨ stersund, Sweden
2007 The Author(s)/Journal Compilation C _ 2007  Acta Pædiatrica/Acta Pædiatrica 2008 97, σελ. 153–158

        ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ 

Άρθρο. Η ενεργός συμμετοχή του πατέρα και η επίδραση της στην ανάπτυξη / εξέλιξη του παιδιού : μια επιστημονική ανασκόπηση μακροπρόθεσμων μελετών .
Των
Anna Sarkadi 1,4: Τμήμα για την υγεία της Γυναίκας και του Παιδιού στο Παν. Της Ουψάλα , Σουηδία   και  Εθνικό Ίδρυμα Υγείας  Ostersund , Σουηδία .
Robert Kristiansson2 : Κέντρο Κλινικής Έρευνας ,Vasteras County , Σουηδία
Frank Oberklaid3 : Κέντρο Κοινωνικής Υγείας για το Παιδί , Βασιλικό Παιδιατρικό Νοσοκομείο , Μελβούρνη , Αυστραλία .
Sven Bremberg4 : Εθνικό Ίδρυμα Δημόσιας Υγείας , Ostersund , Σουηδία .

  Η δέσμευση του πατέρα παρουσιάζει ποικίλες επιδράσεις όσον αφορά  τα επιθυμητά αποτελέσματα . Κατά συνέπεια επιδρά στη μείωση της συχνότητας των προβλημάτων συμπεριφοράς στα αγόρια και των ψυχολογικών προβλημάτων στις νέες γυναίκες . Επίσης ενισχύει τη γνωστική ανάπτυξη και ταυτόχρονα μειώνει την παραβατικότητα και την οικονομική δυσπραγία σε οικογένειες χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου . ( σελ. 153 )

   Για το αγόρι είναι ευεργετική η συγκατοίκηση με τον πατέρα με αποτέλεσμα να παρουσιάζει λιγότερο επιθετική συμπεριφορά όπως παρατηρήθηκε στην έρευνα που έγινε με 326 παιδιά που προέρχονται από φτωχές κοινωνικο-οικονομικά ομάδες.
Σε έρευνα που έγινε με 600 παιδιά από πυρηνικές οικογένειες και καλή κοινωνική κατάσταση , το αγόρι που ο πατέρας του παρουσιάζει μεγάλου βαθμού δέσμευση , παρουσιάζει λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς κατά τα πρώτα σχολικά του χρόνια απ’ ότι το αγόρι που ο πατέρας του παρουσίασε μικρότερου βαθμού δέσμευση κατά τα προσχολικά χρόνια. ( σελ. 155 )

  Επίδραση της συμμετοχής του πατέρα στη συμπεριφορά του παιδιού
Για το αγόρι είναι ευεργετική η συγκατοίκηση με τον πατέρα με αποτέλεσμα να παρουσιάζει λιγότερο επιθετική συμπεριφορά όπως παρατηρήθηκε στην έρευνα που έγινε με 326 παιδιά που προέρχονται από φτωχές κοινωνικο-οικονομικά ομάδες.
Σε έρευνα που έγινε με 600 παιδιά από πυρηνικές οικογένειες και καλή κοινωνική κατάσταση, το αγόρι που ο πατέρας του παρουσιάζει μεγάλου βαθμού δέσμευση , παρουσιάζει λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς κατά τα πρώτα σχολικά του χρόνια απ’ ότι το αγόρι που ο πατέρας του παρουσίασε μικρότερου βαθμού δέσμευση κατά τα προσχολικά χρόνια.
Μια άλλη μορφή προβλήματος στη συμπεριφορά σημαντική στην εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή, είναι η παραβατικότητα και η εγκληματικότητα. Και πάλι η ενεργή συμμετοχή του πατέρα επηρεάζει τη μορφή αυτή συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα , η μεγάλου βαθμού δέσμευση του πατέρα σε φτωχές οικογένειες ( με σταθερούς γάμους ) προοιωνίζει μικρότερη συχνότητα εμφάνισης παραβατικότητας κατά τα πρώτα ενήλικα χρόνια και για τα δύο φύλα. Για τον έφηβο που ήδη έχει εμπλακεί σε μάλλον μεγάλου βαθμού παραβατικότητα, η ενεργή συμμετοχή του πατέρα σε υψηλότερα ποσοστά λειτούργησε προστατευτικά έτσι ώστε να μην περάσει στην εγκληματικότητα 1 με 2 χρόνια αργότερα. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την Εθνική Έρευνα για την Ανάπτυξη του Παιδιού, η πυρηνική οικογένεια ( πατέρας –μητέρα και παιδιά μαζί ) στην ηλικία των 7 λειτουργεί προστατευτικά  για τις έφηβες έτσι ώστε να αποτρέπεται η εμπλοκή τους με το νόμο. Για τα αγόρια των 7 η δέσμευση του πατέρα αποτρέπει πάλι την εμπλοκή τους με το νόμο κατά την εφηβεία. (σελ 155)

Οι  17 από τις 18 δημοσιεύσεις που εξέτασαν την επίδραση που έχει η δέσμευση του πατέρα, αναφέρουν την παρουσία θετικών αποτελεσμάτων. Σε δύο δημοσιεύσεις απεικονίζεται μια γενική επίδραση της δέσμευσης του πατέρα. Καθοριστικός παράγοντας για την εγκυρότητα των αναλύσεων αυτών, είναι το γεγονός ότι σε 12 από τις 18 αυτές δημοσιεύσεις έγινε έλεγχος και του κοινωνικο – οικονομικού επιπέδου.

Ως εκ τούτου καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν αποδείξεις που δηλώνουν ότι η δέσμευση του πατέρα επηρεάζει κατά θετικό τρόπο την κοινωνική, ψυχολογική ,γνωστική και όσον αφορά τη συμπεριφορά ,εξέλιξη του παιδιού.
Οι δύο έρευνες που μελέτησαν την ενεργό συμμετοχή του πατέρα με βάση τον ορισμό του σύμφωνα με τους Lambet et al καταλήγουν σε θετικά συμπεράσματα. Στη μια έρευνα έγινε έλεγχος  μέσα στο γενικό σύνολο του πληθυσμού (19) και στην άλλη έλεγχος μιας ευάλωτης υποομάδας εφήβων που επιδεικνύουν εγκληματική συμπεριφορά (25). (σελ 155 – 156 )

Επιπλέον, μια άλλη έρευνα των Chang J, Halpern C, Kaufman J. που κάνει χρήση ενός συνδυαστικού μέτρου σύγκρισης όπου γίνεται αναφορά του παιδιού για την ενεργό συμμετοχή του πατέρα , δείχνει ότι υπάρχουν γενικά θετικές επιδράσεις όσον αφορά τα αποτελέσματα σε σχέση με τη συμπεριφορά του παιδιού. (σελ 156 ) (Chang J, Halpern C, Kaufman J. Maternal depressive symptoms, father’s involvement, and the trajectories of child problem behaviors in a US national sample Arch Pediatr Adolesc Med 2007; 161: 697–703.)

Οι ειδικοί προτείνουν επίσης η μελλοντική έρευνα να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να προσμετρά αποτελεσματικά τις δομές της σύγχρονης ανόμοιας και μη πυρηνικής οικογένειας με παιδιά , με χαρακτηριστικό τον ίσο χρόνο παραμονής τόσο με τον ένα όσο και με τον άλλο γονέα. (σελ 156 )
Ο πατέρας μπορεί με πολλούς τρόπους να εμπλακεί ενεργά και με θετικό τρόπο με το παιδί του και εκτός από τις πολλές ατομικές πρωτοβουλίες, έχουμε στη διάθεση μας επίσης πολιτισμικά και κοινωνικά πρότυπα που ορίζουν την πατρότητα.
Η βιβλιογραφία παρέχει μόνο ικανή πηγή δεδομένων που προτείνουν τη δέσμευση ως τη συγκεκριμένη μορφή ενεργού συμμετοχής, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Παρόλα αυτά, η πολιτεία διαθέτει τη δυναμική να λειτουργεί ως μέσο διευκόλυνσης ή τροχοπέδη για τον πατέρα που αφιερώνει χρόνο στο παιδί του κατά τα πρώτα ιδιαίτερα σημαντικά χρόνια της ανάπτυξης του. Συμπερασματικά , ακόμα και χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς προκαλεί τα θετικά αποτελέσματα που εντοπίζει η ανασκόπηση αυτή, υπάρχουν αρκετά δεδομένα που θα πρέπει να λάβουν υπόψη τόσο οι επαγγελματίες του χώρου όσο και οι πολιτικοί ώστε να βελτιώσουν τις συνθήκες για την ενεργή πατρότητα. (σελ 157)

Η δέσμευση του πατέρα οδηγεί στη μείωση της συχνότητας προβλημάτων στη συμπεριφορά για τα αγόρια και των ψυχολογικών προβλημάτων στις νεαρές γυναίκες . Επίσης ενισχύει τη γνωστική εξέλιξη ενώ παράλληλα οδηγεί στη μείωση της εγκληματικότητας και της οικονομικής δυσπραγίας σε οικογένειες χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου. (σελ 157)

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ έγινε την 2012-11-30  απο την Εθελόντρια ειδικό του ΓΟΝ.ΙΣ.

Μαίρη Γεωργιάδου
Συντονίστρια Κέντρου Στήριξης Οικογενειακών Σχέσεων ΓΟΝ.ΙΣ

Μεταφράστρια DipTrans Institute of Linguists of London